Unutqanlıq insanı ən ağır dərddən belə qurtara bilər. Deyərdim ki, xoşbəxtliyə gedən yol məhz unutqanlıqdan keçir. Bəzən yaddaşına elə bir silinməz ləkə düşür ki, rahat ola bilmirsən. O səni içəridən sıxır və sən suyun dərinliyində boğulursan. Bu zaman elə bir möcüzə baş verməlidir ki, hər şeyi unudub həyatını təzədən başlayasan. “Mən atamı xatırlamıram…” hekayəsi Aslanın başına gələn möcüzə haqqındadır. XƏZAN ədəbi-bədii jurnalının may nömrəsində.
***
Leave a Reply